نوشته های یک جــــوان عــــزب

عبید زاکانی در رساله تعریفاتش اینگونه می گوید:
العشق:کار بیکاران
المجرد:آنکه به ریش دنیا خندد
المعیل:مبتلا

خب الحمدلله ما که بیکار نیستیم.گویا به ریش دنیا قهقهه هم می زدیم و خودمان خبر نداشیم و از همه مهمتر اینکه از دردهای دنیا فقط مبتلا نبودیم که آنرا هم همیشه حسرت می خوردیم.

نتیجه گیری جوان عزب:با استناد به "هر که درین بزم مقرب تر است/جام بلا بیشترش می دهند" زین پس سعی می کنیم مقربتر باشیم.

پی نوشت:آنقدر گفتند:تو که سنی نداری که اسم خودت را گذاشته ای جوان عزب که دیگر خسته شده ام،و ناچارم کاری کنم که راه بر خرده گیران بسته شود. با اجازه شما می خواهم اسم وبلاگ را بگذارم:نوجوان عزب!