فقط در یک صورت از اتوبوس سوارشدن لذت می برم. آن هم آخر شب است که راننده محترم، بی صبرانه منتظر دیدار خانواده اش است و در این راه از هیچ گاز دادنی دریغ نمی کند.
دقت کردید؛ راننده های اتوبوسِ شرکت واحد، آخر شب که سرویس آخرشان است خیلی سریعتر حرکت می کنند؟

تفکر من: کاش هر راننده ای یک سرویس که می رفت؛ می فرستادندش برود خانه اش!